در تقسیمبندی دانشگاهها به نسل اول، دوم و سوم میتوان اینگونه بیان کرد که دانشگاه نسل اول دانشگاههای آموزش محور هستند که فعالیت آنها به صورت آموزش محوری تا دهه اول انقلاب ادامه داشت که هدف و وظیفه آن دانشگاه، ارائه آموزش و صدور مدرک تحصیلی بود و این دانشگاهها برای توسعه کشور به تربیت نیروهای مجرب آموزشدیده میپرداختند.
دانشگاه نسل دوم نیز دانشگاههای پژوهش محور هستند که این نسل از دانشگاه ضمن فعالیتهای آموزشی مختص دانشگاه نسل اول توجه بیشتری به مباحث پژوهشی و کاربردی داشته و خروجی آن افزایش تعداد مقالات ایران در میان کشورهای پیشرفته بود.
دانشگاه نسل سوم به این مفهوم بیان شد که دانشگاه صرفاً مکانی برای یادگیری یک سری آموزههای صرف نیست و همچنین دیگر مکانی نیست که فقط پروژههای تحقیقاتی را در راستای اهداف اقتصادی صنایع انجام دهد، بلکه علاوه بر آنکه تمام این اهداف را همچنان پیش میبرد، فارغالتحصیلانی را به جامعه ارائه میدهد که دانش را در کنار پژوهشهای کاربردی به خدمت گرفته و با نوآوری کار میآفرینند.
دانشگاه نسل سوم یا کارآفرین علاوه بر تولید علم و تربیت نیروی انسانی مورد نیاز توسعه در راستای تجاری سازی علم و تأسیس شرکتهای دانش بنیان قدم بر میدارد و محور فعالیتهای دانشگاه نسل سوم بر کارآفرینی است.
دانشگاه کارآفرین دانشگاهی است که توانایی های زیر را دارد:
توانايی نوآوری
تشخيص و ايجاد فرصت ها،
كارتيمی
پذیرش خطرها
پاسخ به چالش ها
در سدد ایجاد تغيير ذاتی در مشخصه ی سازمانی
دو وظیفه دانشگاه کارآفرین
اول آنکه باید کارآفرینانِ آینده را آموزش داده و همچنین روحیه ی کارآفرینانه را در دانشجویان در تمام حوزه ها توسعه دهد؛
دوم اینکه باید خودش کارآفرینانه عمل نموده، انکوباتورهای کسب و کار را سازماندهی، پارک های تکنولوژی و مواردی نظیر آن را ایجاد، دانشجویان را در این سازمان ها درگیر و از طریق آنها به دانشجویان و فارغ التحصیلان در ایجاد کسب و کار کمک و بالاخره اینکه بتواند از لحاظ مالی، استقلال پیدا کند.
به منظور تجاری سازی تحقيقات در بخش صنعت بايد عملكرد دانشگاه ها در چهار شاخص زير ارزيابی شود:
1- ثبت رسانی و حفاظت حقوقی از دارايی های فكری حاصل از دانشگاه
2- انجام تحقيقات مشترك و قراردادی با صنعت
3- ليسانس دهی و انتقال حقوق دارايی های فكری
4- تشكيل شركت های انشعابی دانشگاهی
شركت های انشعابی در دانشگاه ها دارای سه ويژگی می باشند
1- شركت های تازه تاسيسی كه از دانش و نتايج تحقيقات توسعه يافته در دانشگاه ها بهره برداری مي كنند.
2- حداقل يكی از بنيانگذاران آن محقق دانشگاهی است كه در توسعه دانش مربوط فعاليت و دخالت داشته است.
3- دخالت فعال دانشگاه در شركت با سهم مشاركت دارايی فكری يا سهم سرمايه گذاری
منبع مطلب: فارس